Jak przepracować traumę?
Trauma oznacza uraz lub szok, wiąże się ze wstrząsającymi okolicznościami, ale z subiektywnego punktu widzenia. Warto mieć na uwadze, że wydarzenie, które dla jednej osoby jest bardzo bolesne, dla innej może być nieistotnym zdarzeniem.
Trauma potrafi zablokować nawet na całe życie. Jeśli pojawiła się w życiu dorosłym, jej przepracowanie jest nieco łatwiejsze. Może wręcz spowodować, że zaczniesz inaczej patrzeć na życie, docenisz każdą chwilę, a jeśli uda Ci się z nią sprawnie poradzić, wyjdziesz silniejsza.
Ale przepracowanie trauma z dzieciństwa jest ogromnym wyzwaniem, szczególnie że możesz nawet nie zdawać sobie sprawy z tego, jak bardzo dana sytuacja na Ciebie wpływa.
Jak odróżnić traumę od kryzysu? Amerykański psycholog Peter A. Levine w książce „Trauma i pamięć” pisze:
„W przeciwieństwie do ‘zwyczajnych’ wspomnień (zarówno dobrych, jak i złych), które są dynamiczne i zmienne w czasie, traumatyczne wspomnienia są stałe i niezmienne. Są śladami przytłaczających doświadczeń z przeszłości, głęboko wrytymi w umysł, ciało i psychikę cierpiącej osoby. Te bolesne, zamrożone ślady nie są podatne na zmianę, nie ulegają też wpływowi nowych informacji”.
Nie wymażemy z przeszłości traumatycznego zdarzenia, ale możemy spojrzeć na nie inaczej. Proces przepracowywania traumy jest długi i bolesny. Wiąże się z powrotem do trudnych wspomnień, przełamania wstydu, złości, zmuszeniem się do spojrzenia na zdarzenie z innej perspektywy. Ostatecznie jednak pomoże Ci uwolnić się od tego, co Cię blokuje. Warto.
Krok 1: Oswojenie problemu
Trauma często stanowi tabu, wstydzisz się, że coś takiego Cię spotkało. Pierwszym krokiem jest więc opowiedzenie w komfortowych warunkach o traumatycznym zdarzeniu.
Krok 2: Pogodzenie się z przeszłością
Przeszłości nie da się zmienić, możesz za to zmienić swoje myślenie teraz o przeszłości. Żeby wyjść z labiryntu traumy, spróbuj pogodzić się z tym, co się wydarzyło, przyjąć postawę „widocznie tak miało być”.
Krok 3: Odpuszczenie
Dopóki nie wybaczysz „oprawcy”, cały czas będziesz jego „ofiarą”. Pozwalasz mu zwyciężać, gdyż cały czas tkwisz w sytuacji, która Cię blokuje. Nie chodzi o to, żeby on poczuł się lepiej, robisz to dla siebie.
Krok 4: Znalezienie korzyści
Może się to wydawać bardzo trudne, ale postaraj się znaleźć pozytywny aspekt tego, co wydarzyło się w Twoim życiu. Może dzięki temu jesteś w lepszym miejscu albo rozwinęłaś w sobie jakąś ważną cechę?
